Voorgeschiedenis
Omstreeks 1928 bestond er een gereformeerde voetbalclub onder de naam ‘Be Quick’. Onder andere Jaap Sliep was lid van deze club. Het georganiseerde voetbal kwam pas aan het einde van de jaren twintig van de grond. Er waren toen zelfs twee clubs in Ermelo, namelijk ‘AJAX’ en ‘EFC’. AJAX was de grootste en sterkste vereniging. Om versnippering tegen te gaan, werd besloten te fuseren. Op 1 september 1933 richtte men een nieuwe vereniging op, onder de naam ‘DVS’ (Door Vereniging Sterk). Coen de Herder, Jaap Sliep en Frans Wiedenhoff speelden er toen in het 1e elftal. Vele jaren later, omstreeks 1950, kwamen verscheidene oud-spelers van DVS weer met elkaar in contact en ze besloten weer met elkaar te gaan voetballen, en wel in de zomeravondcompetitie onder de naam ‘Oud-DVS’. Door de goede resultaten in deze competitie werd in 1954 het plan geopperd om weer aansluiting te zoeken bij DVS. Men besloot de oud-spelers aan te nemen en hen te laten voetballen als laagste elftal (het 4e) in competitieverband. Deze veteranen voetbalden in zwarte broeken en in witte shirts, met daarop een embleem waarin de letters ‘DVS’ stonden. Het bestuur ging daarmee akkoord, maar enkele leden niet. Na het behalen van het kampioenschap promoveerde het 4e elftal naar de reserve 2e klasse. Daarin moesten zij o.a. gaan voetballen tegen het 3e elftal van DVS. Deze onderlinge wedstrijden brachten nogal wat spanningen teweeg bij sommige (bestuurs)leden. Ook het feit dat verscheidene zaken zoals het vervoer, opstellingen, trainingen en het materiaal door de oud-spelers zelf geregeld werd, was een doorn in het oog bij velen. Dit leidde tot een miniclub binnen de vereniging, mede door de goede sfeer, de gezelligheid en de vriendschap die er heerste bij de oud-spelers. In 1955 werd DVS gereorganiseerd tot de "Sportvereniging Ermelo". Tijdens een laatste vergadering van de afdeling voetbal van deze SV Ermelo, barstte door verschil van inzicht de bom. Het 4e elftal werd opgeheven en nadat ingezonden stukken in de krant waren verschenen, werden ze zelfs geroyeerd. Vanuit de Ermelose bevolking werd een commissie samengesteld die pogingen ondernam om de problemen op te lossen. Zelfs de KNVB bood bemiddeling aan. Desondanks besloten de geroyeerde leden een nieuwe vereniging in het leven te roepen. Zij wilden namelijk onder alle omstandigheden toch graag blijven voetballen, met als hoofddoel de jeugd ontspanning te geven.
Oprichting
Er werd besloten op 3 maart 1958 een officiële oprichtingsvergadering uit te schrijven. Op genoemde datum werd door drieëndertig leden besloten een nieuwe voetbalvereniging in Ermelo op te richten. Opvallend is de plaats waar de oprichting plaatsvond: de zolder boven garage Bakker, dezelfde plaats waar ook DVS'33 is opgericht. Er werd gekozen voor de naam DVS. De KNVB verwierp echter deze naam en op 31 maart 1958 werd op voorstel van de secretaris gekozen voor de naam EFC'58. De tweede voetbalvereniging in Ermelo was een feit. Omdat bij de Sportvereniging Ermelo alles om voetbal draaide, werd in 1958 besloten tot heroprichting van de voetbalvereniging. Op 20 juni 1958 kreeg de vereniging Koninklijke goedkeuring en de naam s.v. DVS'33 werd weer in ere hersteld. En sindsdien spreekt men van de voetbalverenigingen EFC'58 en DVS'33. Op onderstaande foto staat Andries Bok, medeoprichter en de eerste voorzitter niet!
Verhuizingen binnen Ermelo
Weinig EFC-leden die het fraai gelegen sportpark ‘De Zanderij’ bezoeken, zullen beseffen dat dit niet de eerste accommodatie is waar de vereniging heeft gevoetbald. Daar zijn vele verhuizingen aan voorafgegaan. Het begon in 1958 toen de nieuwe voetbalvereniging EFC'58, bestaande uit een senioren- en een jeugdelftal, een terrein moest hebben om op te voetballen. Tijdens de tweede bestuursvergadering op 31 maart 1958, komt een toezegging binnen: Indien het probleem niet voor aanvang van de competitie is opgelost, mag EFC’58 voor de eerste wedstrijden gebruik maken van het terrein van de stichting Veldwijk. Of daar ooit gebruik van is gemaakt, vertelt de geschiedschrijving niet. Op 4 augustus 1958 werd met de heren Hop en Loedeman overeengekomen, dat EFC'58 van 26 augustus 1958 t/m 25 mei 1959 een stuk terrein van hen zou huren tegen de prijs van respectievelijk fl. 200,00 en fl. 83,00. Tevens werd door de heer Hop toegezegd dat de vereniging een kleedlokaal van hem kon huren, tegen de prijs van fl. 60,00. EFC'58 zou op korte termijn doelpalen aanschaffen en op 22 augustus 1959 zou het terrein door de leden in gereedheid worden gebracht. Groot was dan ook de teleurstelling toen de heer Loedeman op 23 augustus 1958 weigerde het contract te ondertekenen. Hij wilde meer geld, maar dat weigerde het bestuur. Goede raad was duur. Op dezelfde dag bekeken de heren Sliep en Pul stukken grond, doch deze bleken alle ongeschikt.
Lokhorstweg
Op 18 september 1958 stelde de heer Pul voor een terrein te huren van mevr van Bunschoten aan de Lokhorstweg. Een dag later werd met haar afgesproken, om het terrein te huren voor de duur van acht maanden tegen de prijs van fl. 325,00. De heer Pul zou het terrein in orde brengen. Gelukkig, er kon worden gevoetbald. 's Morgens werden de doelpalen geplaatst en 's middags werd er omgekleed in een kippenhok. De wedstrijdbespreking, o.l.v. trainer Frans Wiedenhoff, vond plaats op zolder bij de beer Bakker in de Stationsstraat. Getraind werd er gewoon op straat, op de hei, in de bossen van Ermelo en zelfs op zolder.
Oude Bosweg
Medio 1959 verhuisde de vereniging naar een terrein aan de Oude Bosweg, wat niet meer was dan een geëgaliseerd veld waarover zelfs een fietspad liep. Nu staan er huizen (Varenlaan/oneven nrs.). Op de kruising van de huidige Varenlaan en Bosbeslaan lag het toenmalige 'Gat van Stip'. De mensen die er toen woonden, stelden het niet zo op prijs dat tussen hun woningen werd gevoetbald. De heer van Os hield helemaal niet van voetbal, want elke bal die op zijn terrein terecht kwam kreeg de vereniging niet terug en hij maakte de bal zelfs kapot. Na een goed gesprek door de heer Hageman met betrokkene, was dit euvel vlug verholpen. De heer Vastenhout had zelfs een scherm aangebracht om de ballen tegen te houden.
Ook toen stond de zelfwerkzaamheid van de leden hoog in het vaandel. 's Morgens werd het terrein in orde gebracht (lijnen trekken e.d.), dan vlug naar huis om te eten, en dan weer vlug terug om te gaan voetballen. Langzamerhand ging het ook op een voetbalaccommodatie lijken. De heer Pul stelde een gedeelte van zijn stallen ter beschikking, om werkzaamheden voor de bouw van een kleedruimte uit te voeren. Er werd een waterleiding aangelegd en door de heer Ruiter werd een bord ontworpen met daarop de letters ‘EFC’. EFC'58 was de eerste vereniging die een acceptabele kleed- en een scheidsrechtersruimte met waterleiding had. Er kon zelfs 's avonds worden getraind, toen eind 1960 de lichtpalen waren geplaatst. Aan de financiën werd toen ook al gedacht. Er werd gezocht naar een 'gericht persoon' om tijdens de wedstrijd versnaperingen te verkopen.
Oude Nijkerkerweg
Toen DVS'33 in 1963 ging spelen op het sportpark aan de Sportlaan, kwam EFC'58 uiteindelijk terecht op de velden van de heer J. Hamstra. Er is namelijk sprake van geweest dat EFC'58 gebruik mocht maken van het hoofdveld onder een voorwaarde, verwoord door wethouder Rikkers aan de heer Hageman, dat de vereniging niet op zondag zou gaan voetballen. Jammer genoeg voor EFC'58 ging dat feest niet door. Er lagen daar twee voetbalvelden waarvan er een meestal onder water stond. De accommodatie aan de Oude Bosweg verhuisde mee. Bij toernooien mocht voor het omkleden gebruik worden gemaakt van de schuren van de heer Hamstra. Er was ook een kantine, maar dat was eigenlijk meer een kleine ruimte waar Pea van Zoeren snoep verkocht.
Horsterweg/Kawoepersteeg
Voordat de vereniging een nieuw terrein werd toegewezen, zegde de gemeente in 1965 de huur op van het sportterrein, aan de Oude Nijkerkerweg. Dat was dan ook de reden dat de secretaris zich op 20 augustus 1965 tot wendde tot de KNVB, met het verzoek alle wedstrijden ‘uit’ te mogen spelen. Er was weliswaar door de gemeente een toezegging gedaan voor twee sportvelden in de omgeving van het bestaande sportpark, maar die waren nog niet gereed. Gelukkig voor de vereniging mocht zij tussentijds gebruik maken van het terrein van de heer Loedeman, gelegen achter Veldwijk.
Paul Krügerweg
Per 1 januari 1966 kreeg EFC'58, tegen een gebruiksvergoeding van fl. 500,00 per jaar te voldoen in twee termijnen, een terrein in gebruik gelegen op het gemeentelijke sportpark. Aanvankelijk een speelveld en een klein trainingsveldje. In januari 1968 werd het tweede speelveld in gebruik genomen en op 28 september 1974 werd het derde speelveld op feestelijk wijze geopend. Aanvankelijk was er een gezamenlijke accommodatie met de Kartingclub en hockeyclub ‘De Mezen’. Toen op 7 juli 1967 de langverwachte bouwvergunning binnenkwam, werd begonnen met de bouw van een echt clubhuis van steen. Onder de technische leiding van Anton Duits en Peter Tomassen werd een aanvang genomen met de bouw. Dat liep niet altijd even vlekkeloos. Met name de KNVB leek op het laatste moment roet in het eten te gooien. Aan bepaalde maten moest worden voldaan, anders ontving de vereniging geen subsidie. De binnenmuren werden afgebroken en een meter verder weer opgebouwd. Uiteindelijk, een jaar later, stond het gebouw er. En wat voor een. Een kantine, een scheidsrechtersruimte, een opbergruimte en vier kleedkamers. Terwijl er later ook nog een houten opslagruimte voor het materiaal werd bijgebouwd.
Oude Telgterweg
Toen o.a. het Christelijk College Groevenbeek moest worden gebouwd, wist EFC'58 dat er weer moest worden verhuisd. Op 11 januari 1979 werd officieus het sportpark ‘De Zanderij’ in gebruik genomen. Een prachtig aangelegd sportpark met een mooie accommodatie, weliswaar met slechts zes kleedkamers, vijf speel- en twee trainingsvelden. De officiële opening vond plaats op 21 april 1979 door de toenmalige burgemeester E. Ph. Veen. De naam Zanderij’ herinnert aan de zandwinning die vroeger in dit gebied plaats vond. De Christelijke Sportvereniging Dindoa werd de buurvereniging. In september 1993 werd KC Ermelo dat ook, toen EFC'58 veld 2 aan hen moest afstaan. Aan de heer H.W. Peet (oud-wedstrijdsecretaris en vader van onze huidige voorzitter) is het te danken dat de accommodatie werd opgeleverd met een bestuurskamer.
Ook hier werd een beroep gedaan op de zelfwerkzaamheid van de leden. Er werden kabels gegraven voor de omroepinstallatie en de speelveldverlichting die op 21 februari 1989 officieel in gebruik werd genomen. Middels inpandige verbouwing werd de vereniging in 1994 een kleedkamer, EHBO- en opslagruimte rijker. Op 1 januari 1989 werd de accommodatie eigendom van EFC'58.
